امپرسیونیسم :(دریافتگری)

جنبش امپرسیونیسم درحقیقت طی سال های 1860م.ازشیوه ی رئالیسم زاده شد .

دراین دوران نقاشان جوان تررئالیسم که درجریان تحولات علمی دوران خود قرارگرفته و

بیشترمیل به بدعت داشتند.مانند ادوارد مانه (83- 1832)، ادگاردگا (1917-1834) و

پیرآگوست رنوار(1919-1841) با انتخاب موضوعاتی که بیش ازآن کمترسابقه داشت،

ازقبیل صحنه های پیک نیک،اجتماعات داخل کافه ها وقایق رانان ونیزنقاشی درفضای باز

زمینه های اولیه ی این جنبش نوین رادرنقاشی فراهم آوردند .

دراین میان ادوارد مانه که به ارزش به کارگیری عملی رنگ نوردرنمایش موضوعات

پی برده ومجذوب آن گشته بود تئوری اولیه ی امپرسیونیسم را مطرح نمود.

 درهمین ایام برقراری نمایشگاه مردودان درپاریس به سال 1863م.

زمینه ی آشنایی دیگرنقاشان جوان وجست وجوگر_کلودمونه (1926-1840)،

کامیل پیسارو(1903-1830)، آلفردسیسلی(99-1839)،فردریک بازیل (70-1841)

وپل سزان (1906-1839)- را با تئوری مانه فراهم آورد،

بدین ترتیب آن ها نیزمجذوب ایده ی نورورنگ گردیده وبه گرد ایشان درآمدند؛

ازهمفکری،همکاری وپژوهش های افراد این گروه شیوه ی امپرسیونیسم تحقق یا فت .

اولین نمایشگاه مستقل امپرسیونیست هابه سال1874م.درعکاسخان? نادار(1910-1824)

درپاریس گشایش یافت ورسماً درتقابل با آرای رسمی زمانه (آکادمی)مطرح گردید.اگر چه

امپرسیونیست ها نیزهمچون رئالیست ها ضبط واقعیت بیرونی راسرلوحه ی کارخود قرار

داده بودند،اما دراین راه شیوه های نوینی را جست وجوکردند؛ازاین رواعلام نمودند:

(شیوه نقاشان رئالیست انعکاس واقعی صحنه های طبیعی نبوده، بلکه تصویری ثانوی

بازسازی شده ازموضوع نقاشی است، درحالی که دنیای اطراف ما به واسط? تغییرنورخورشید

 دائماً درحال تغییراست)،پس خود را ملزم به ضبط آنی لحظات زود گذرنورورنگ دانستند وبر

سرعت کارخوددرثبت لحظات افزودند؛ نتیجه آن که برخلاف شیوه های کلاسیک توازن وتعادل

خطوط ورنگ ها درجهت بیان موضوع درترکیب بندی راپشت سرگذاشته وبدین ترتیب یکی از

جنبه های مهم تفکرمدرن راصورت بخشیدند.       

دراین راه کشف مهم نقاشان امپرسیونیسم درموردبه کارگیری رنگهای خالص وامکانات نامحدود

رنگ های مکمل ونیزحذف رنگ مشکی به عنوان عنصرعاری ازنور،ازتخته رنگ ،به همراه

تجربیات کاردرفضای بازودرتماس با طبیعت درجهت ثبت ودریافت آنی نورورنگ،زمین? تحول

نقاشی را فراهم آورد.نقاشان امپرسیونیست همه دراصولی که گفته شداتفاق نظرداشتند،امابعضی

ازآنها مانند مونه، پیسارو، بانوبرت موریسو و سیسلی درنوع نگاه واسلوب نیزمشترک بودند،

درحالی که تنی چند ازاین گروه به شیوه های مستقل ترفردی مشهورندمانند:مانه،رنوارودگا،

ایشان علاوه برتوجه به شعبده های نورورنگ وثبت آنی جو، ازاهمیت (فرم)وترکیب بندی تابلو

نیزغافل نماندند .                        به طورخلاصه نقاشان امپرسیونیست:    

1)                  به ترسیم صحنه های واقعی وعادی طبیعت وزندگی بدون توجه به احوال درونی و عواطف

شخصی می پرداختند .

2)                 به ترسیم اثرآنی وزود گذرصحنه دریک جاویک لحظه بدون تجزیه وتحلیل منطقی،

نظرداشتند .

     3) به نمایش رنگ هاهمان گونه که چشم می خوردبا توجه به تأثیرجو وکیفیات نوروتأثیر متقابل رنگ ها

 دریکدیگرمی پرداختند،نه آن چنان که ازنزدیک وبه دقت دیده می شود .